تا توانی دلی به دست آر

ریشه های قالی را تا می کنیم تا سالم بماند.

 

ولی ریشه زندگی یکدیگر را با تبر نامهربانی قطع می کنیم و اسمش را می گذاریم برخورد منطقی! 

 

دل می شکنیم و اسمش میشود فهم و شعور! 

 

چشمی را اشکبار می کنیم و اسمش را می گذاریم حق

 

ریشه زندگی انسانها را دریابیم و چون ریشه های قالی محترم بشماریم

 

گاهی متفاوت باش... 

بخشش را از خورشید بیاموز 

که ترازوئی ندارد… 

سبک و سنگین نمیکند… 

جدا نمی سازد... 

و فرقی نمیگذارد.... 

به همه از دم روشنایی می بخشد... 

محبت را بی محاسبه پخش کن... 

دروازه های قلبت را به روی همه بگشا ....

 

بعضی آدمها باعث می شوند که

خنده شما کمی بلندتر

لبخندتان کمی درخشان تر،

و زندگی تان کمی بهتر شود.

سعی کنید یکی از این آدمها باشید...

 

گراهام گرین