خودداری از امر به معروف و نهی از منکر با روشهای غیر منطقی (ویژه ماه رمضان)
برای تشویق افراد به انجام کردارهای نیک یا تکالیف دینی (امر به معروف) روشهای بسیار ظریف و جذابمندی وجود دارد که شخص را منعطف و در نهایت ترغیب به آن کردار نیک یا تکلیف دینی مورد نظر می نماید و همینطور برای جلوگیری از رفتار ارتکابی مرتکب عمل زشت و نکوهیده (نهی از منکر) روشهای بسیار ظریفی وجود دارد که شخص را منعطف و متنبه و آگاه و در نهایت ترغیب به خودداری از انجام آن کردار ناپسند می نماید و نکته حائز اهمیت اینجاست که هرگز در صورت عدم اطمینان از آشنایی با متدها و روش های مؤثر امر به معروف و نهی از منکر نمی بایست مبادرت به این امر ونهی نمود، چون چه بسا با تذکر یا رفتاری غیرمنطقی به جای اصلاح، نتیجه معکوس بر روی شخص مورد هدف داشته باشد و به نظر می آید، تشخیص موضوعات فوق در صورتی خواهد بود که انسان، از لحاظ روانشناختی و خودشناسی ابتداً خود به درجه ای از تکامل و توانایی رسیده باشد که بتواند سخنان وی در شخص مورد هدف مؤثر افتد تا نتیجه مطلوب حاصل گردد.
مطلبی ساده و با مثال عینی با همین مضمون دیدم، بشرح ذیل:
"اگه روزه میگیری و ...
به کسی که داره آب میخوره،
چپ چپ نگاه نمیکنی و ...
سر تکون نمیدی،
دمت گرم!
اگه روزه نمیگیری و ...
به یه روزه دار نمیگی
دیوونه‌ای بابا اینهمه ساعت
آب نمیخوری که چی بشه؟
دمت گرم!
کلاً همین که ...
به کار کسی کار نداری و ...
سرت تو زندگی خودته،
دمت گرم ! "
